Մեծ ֆուտբոլ

ՈՒԵՖԱ-ի ղեկավարությունը մտադիր է Եվրոպայի չեմպիոնների լիգայի խաղարկության մեջ ընդգրկվելիք ակումբների թիվը հասցնել վաթսունչորսի` լուծարելով Եվրագավաթի (Եվրոպայի լիգայի) խաղարկությունը: Համաձայն Bild-ի` ամեն ինչ արվում է բարեփոխումը «Մրցաշրջան 2016-2017»-ի նախաշեմին ավարտին հասցնելու համար:

Ո՞րն է նման փոփոխության պատճառը, ինչո՞ւ է ՈՒԵՖԱ-ն դիմում այս քայլին, և արդյո՞ք բարեփոխումները նախապատմություն ունեն:

Ակնհայտ է, որ ամեն ինչով գրավիչ Չեմպիոնների լիգայի կողքին Եվրոպայի լիգայի խաղարկությունը եղել է, կա և շարունակում է մնալ ինչպես ակումբների, այնպես էլ մասնագետների մշտական քննադատության թիրախի առարկա: Խնդիրն այնքան նուրբ է, որ այն բնավ էլ միանշանակորեն չի կարելի բացատրել հարցի զուտ ֆինանսական կողմով, թեպետ սա էլ պակաս վճռորոշ գործոն չէ: Հանուն ճշմարտության պիտի խոստովանել, որ խնդրո առնչությամբ, հակառակ Եվրոպայի լիգայի կարգավիճակը բարձրացնելուն միտված ՈՒԵՖԱ-ի ջանքերին, այն շարունակում է ծախսատար մնալ, չի ապահովում ֆինանսական ակնկալված եկամուտ, պակաս հրապուրիչ է հեռուստաընկերությունների համար:

Զանգվածային բարենորոգիչ քայլերի ՈՒԵՖԱ-ն վերջին անգամ դիմել է «Մրցաշրջան 1999-2000»-ին: Այն ժամանակ դա արվեց եվրոպական ֆուտբոլային մեծ տերությունների ճնշման տակ, որոնք, միավորվելով «G-14» կազմակերպության մեջ, սպառնում էին անցկացնել Միությունից անկախ իրենց սեփական սուպերլիգայի խաղարկությունը: «Ըմբոստության» դեմն առնելու համար այն ժամանակ ՈՒԵՖԱ-ն հարկադրված եղավ հաշվի նստել ֆուտբոլային տերությունների կամքի հետ ու գնալ ինչպես Լիգայի ընդլայնման, այնպես էլ առաջնության ձևաչափի փոփոխության: Զուգահեռաբար ընդլայնվեց նաև ՈՒԵՖԱ-ի գավաթի խաղարկության մասնակից թիմերի կազմը: Գավաթակիրների գավաթի խաղարկությունը վերացվեց, այն վերանվանվեց Եվրոպայի լիգա, թեպետ այստեղ շարունակեցին խաղալ երկրների ներքին առաջնությունների գավաթակիր թիմերը: Չնայած այս բոլոր փոփոխություններին` Եվրոպայի լիգան իր հեղինակությամբ այդպես էլ չկարողացավ հասնել Չեմպիոնների լիգային, մի շարք թիմերի ու հատկապես մեծ հնգյակի ֆուտբոլային տերությունների համար շարունակեց մնալ պարտադրված բան:

Եվրոպական ֆուտբոլին ի՞նչ է տալու այս բարեփոխումը: Նախ` ֆուտբոլային մեծ տերությունների պահանջների բավարարում, որոնք հնարավորություն են ստանում առաջնությանը մասնակցելու մինչև վեց թիմով: Երկրորդ` Լիգայի խաղերին մասնակցելու հնարավորություն են ստանում նաև երկրների գավաթակիրները: Միշել Պլատինիի համոզմամբ, այս քայլը երկրների ներսում կբարձրացնի գավաթի համար պայքարի արժեքը (համաձայն մտահղացման` Լիգայի առաջնությանը նրանց հնարավորություն կտրվի մասնակցելու play off-ի փուլից):

Սակայն այս բարեփոխումներով Պլատինիի կազմակերպությունը ֆուտբոլային փոքր տերությունների ակումբների առջև էլ է եվրոպական ֆուտբոլային մեծ մենահամերգի դռները բացում: Ազնի՞վ քայլ է: Հարկավ, եթե մի պահ մոռանանք, որ սա ինչ-որ տեղ վարձահատույց լինելու պես մի բան էլ է նշանակում: Ի վերջո, արևելաեվրոպական երկրների ֆուտբոլային կազմակերպությունների դերն այնքան էլ փոքր չէր ՈՒԵՖԱ-ի նախագահի պաշտոնում Պլատինիի ընտրվելու հարցում: Այնպես որ, ձևափոխելով հանրահայտ արտահայտությունը, կարելի է ասել` կա պարտք վերցնելու ժամանակ, կա նաև պարտքը վերադարձնելու ժամանակ:

Մարտին ՀՈՒՐԻԽԱՆՅԱՆ

Մեկնաբանություններ